Medewerkers aan het woord: Razi Licoumine (Meewerkend Voorman Waddinxveen)

Wie kan je nu beter vertellen hoe het is om bij Concorp te werken, dan iemand die bij Concorp werkt? Juist ja. Dat dachten wij ook! Daarom ga ik in gesprek met onze collega: Razi Licoumine. 

Razi is nu 1,5 jaar meewerkend voorman op onze productielocatie in Waddinxveen én al ruim 35 jaar werkzaam bij Concorp. Razi is vijf dagen per week aan het werk op locatie Waddinxveen.

“Als ik moet kiezen tussen de kernwaarden van Concorp, kan ik me het meest vinden in de kernwaarde Energiek. Ik krijg energie van samenwerken en ben niet klein te krijgen. En ik geniet van het leven: Ik ben gezond, heb genoeg te eten, onderdak en een hele fijne familie. Die zelfstandigheid is het allerbelangrijkste voor mij. Mijn motto? Wees eerlijk tegen elkaar en geniet van alle mooie dingen in het leven!”

Wie is Razi?

“Ik woon in Waddinxveen op 10 minuten fietsen afstand van Concorp met mijn begripvolle en lieve vrouw Laila en mijn twee zoons: Youssef (27) en Zineddine (7), en onze twee dwergkonijnen. Toen ik 10 jaar oud was, verhuisden mijn ouders vanaf Marokko naar Waddinxveen. Dat was in 1978, dat weet ik nog zo goed omdat het Nederlands elftal toen in de WK-finale stond tegen Argentinië. Als ik niet aan het werk ben, vind ik het heerlijk om boodschappen te doen en te koken voor het hele gezin. En mijn kinderen vinden het ook altijd lekker als papa kookt, want dan komt er weinig groente aan te pas: een balletje gehakt, pizza of macaroni zijn favoriet! Op zondag ga ik graag met mijn jongste zoon naar het Gouwebos, heerlijk wandelen en samen op avontuur.” En welk product van Concorp gaat er dan mee? “Boterwafels vind ik heerlijk! Als we boterwafels maken, dan proef ik er stiekem wel eentje hoor. En die neem ik dan af en toe ook wel mee naar huis.”

Hoe ben je bij Concorp terecht gekomen 35 jaar geleden?

“Ik werk sinds 1987 bij Concorp. Ik heb een opleiding gevolgd voor mechanische techniek (daar leer je o.a. lassen) en zag mezelf al helemaal olieleidingen lassen in Koeweit. Tijdens mijn opleiding werkte ik vier dagen in de week bij een firma in Waddinxveen en ging ik één dag per week naar school. Na verloop van tijd kreeg ik last van mijn ogen. Dat werd zo erg dat ik ’s avonds bijna niet meer kon slapen vanwege het branderige gevoel. Al snel werd de diagnose gesteld: Lasogen. Vanwege mijn gezondheid moest ik stoppen met mijn opleiding. Een kennis van mij hoorde dat ik ander werk zocht en wist te vertellen dat ze bij Schuttelaar nog medewerkers zochten. Ik ging werken bij de schuimfabriek met de instelling: een paar maanden geld verdienen zodat ik twee á drie maanden met mijn ouders op reis kan naar Marokko en daarna ga ik een baan zoeken die beter bij me past.”

Maar je bent nooit meer weggegaan. Wat is er veranderd in die zomervakantie?

“Mijn vader heeft mij in die periode een wijze les geleerd: problemen moet je nooit uit de weg gaan. Hij zei: ‘Je hebt het goed bij de werkgever en moet daar het beste van maken!’. En dat is gelukt. Ik ben gebleven en heb de ruimte gekregen om mezelf te ontwikkelen op persoonlijk vlak, maar ook vakinhoudelijk. Ik heb alle afdelingen gezien: van de Drups naar de Giet,  door naar de Dragee, tot aan het ingooien bij de Inpak en uiteindelijk aan de slag als Operator. En sinds 1,5 jaar ben ik werkzaam als Meewerkend Voorman. Zo blijft mijn werk uitdagend en interessant. En natuurlijk door de ontwikkelingen in het productieproces, want toen ik binnenkwam, zag het er allemaal heel anders uit. De Drups zou ik nog wel herkennen, want dat nog steeds ambachtelijk werk. Dat vind ik zo indrukwekkend om te zien.”

Hoe ziet je werkweek eruit als Meewerkend Voorman?

“We maken verschillende producten, dus dat heeft vanzelfsprekend verschillende voorbereidingen nodig. Het is goed plannen, want plannen we te veel dan kost het ons geld, maar plan ik te weinig dan kan de productie niet uitgevoerd worden. Ik ben dus verantwoordelijk voor het inplannen van het juiste personeel, controle of er genoeg kratten zijn, en of er natuurlijk genoeg ingrediënten zijn, en ga zo maar door. De uitdaging om snoep te produceren én in de juiste verpakking te krijgen is misschien nog wel groter dan ooit. Grondstoffen worden duurder, maar energie én personeel ook. Je moet je wel een beetje flexibel opstellen, want je weet nooit precies wat vandaag brengt, maar daar krijg ik juist energie van! In deze leidinggevende functie probeer ik te zorgen dat ik de mensen meeneem in het teamgevoel en iedereen overal bij kan betrekken. Daar geniet ik van.” Is dat dan ook het belangrijkste aan werken bij Concorp voor jou? Dat iedereen zich betrokken voelt? “Ik denk het wel! Ik ga met een goed gevoel naar huis als de weekproductie efficiënt gehaald is en als iedereen happy is. Dat is gelukkig vaak het geval, maar helaas niet áltijd. Als ik merk dat een collega niet blij is, ga ik met een raar gevoel naar huis. Ik probeer me altijd in te leven in een ander en wil zaken bespreekbaar maken, dus ga ik zulke situaties altijd bij mezelf na of ik diegene ben die deze persoon een rotgevoel heeft gegeven. Dat is soms best lastig, want ik vind teamgevoel en een fijne werksfeer tussen collega’s belangrijk! Sommige collega’s van mij werken hier al even lang als ik, maar ook van de collega’s die minder lang werkzaam zijn bij Concorp, weet iedereen van elkaar wat je aan elkaar hebt. Op de vloer zijn we serieus, maar tijdens onze gesprekken in de kantine hebben we het niet over werk. Dan zijn we aan het geinen, trappen we plezier en praten we, wat mij betreft, over voetbal!”

In al die jaren zijn er vast wel dingen waar je met plezier op terug kijkt, of juist met een glimlach naar uitkijkt?

“Als ik terugkijk ben ik wel heel trots op de award die ik ongeveer 10 jaar geleden in ontvangst heb mogen nemen, omdat ik werd uitgeroepen als medewerker van het jaar. Een hele eer. Ik vind het sowieso belangrijk dat waardering uitgesproken wordt en probeer dat ook bij mijn eigen team te doen. Ik vind het fijn dat collega’s me weten te vinden en aangeven dat ik snel en makkelijk benaderbaar ben. Dat is belangrijk in mijn functie. Ik streef naar een eerlijke manier van leiderschap: het is geven en nemen. Dat doe ik door duidelijkheid te scheppen in de verwachtingen die ik heb, maar ook wat mijn collega’s van mij mogen verwachten.

En daarnaast vind ik het mooi om te zien dat ik als productiemedewerker al die jaren geleden al werd meegenomen in ontwikkelingen en verbeteringen en dat eigenlijk onveranderd is. Ik werd vanaf moment één al serieus genomen en betrokken. Bijvoorbeeld in de periode dat we kaneelkussens ontwikkelden, ging er nog wel een en ander mis. Ik heb meegedacht over verbeteringen samen met het productontwikkelingsteam en daarmee een mooi product als kaneelkussens vanaf de “geboorte” meegemaakt. Extra mooi om te zien dat we dit product nog steeds maken. En dat is ook meteen waar ik ook nog naar uitkijk: ik ben benieuwd wat de toekomst nog gaat brengen en hoe ik daar aan bij kan dragen. Bij allerlei nieuwe projecten wordt er nog steeds een beroep gedaan op mijn kennis en ervaring en mijn mening serieus genomen. Door middel van automatisering en updates van onze productielocatie hoop ik dat Concorp een nog aantrekkelijkere werkgever wordt, ook voor jongeren. Zodat wij van de nieuwe generatie kunnen leren en zij van ons.

Lijkt dit je wat?

Wil jij ook met een blij gevoel je werkdag afsluiten in het team van Razi? Check dan onze vacatures en wie weet word jij de nieuwe collega van Razi. 

Solliciteren